-
De Historie
Van Sparta Lottum, N.A.S. en U.V.O tot de oprichting en teloorgang van RKLFC en de wedergeboorte van R.K.L.V.V.
Pas op 10 februari 1960 kwam er volledige duidelijkheid over de oprichtingsdatum van R.K.L.V.V.: 7 maart 1938
Zeventg jaar geleden: 1938
Een jaar tussen twee wereldoorlogen. Een jaar waarin ook in Lottum de eerste wereldoorlog nog vers in het geheugen lag. En waarin de dreiging van nieuw onheil voelbaar werd.
Hoewel men in die tijd nauwelijks buiten de eigen dorpsgrenzen kwam, kreeg men er in Lottum toch lucht van dat in omringende plaatsen het voetbalspel alsmaar meer in zwang kwam. In Broekhuizen bijvoorbeeld werd al in 1918 de voetbalclub FCEB opgericht, terwijl ze ‘over de maas’ in Velden zelfs nog een jaartje eerder in georganiseerd verband tegen de bal gingen trappen.
Het mocht dan ook niemend verbazen dat ook in Lottum de koppen bij elkaar werden gestoken en er al voorzichtig tegen een bal werd getrapt. Voorlopig gebeurde dat alleen nog maar in buurtverband.
Sparta Lottum
In ieder geval was er rond 1926 ook in Lottum al sprake van ‘clubvoetbal’, Zo speelde een groepje jongelui van de Broekhuizerweg onder de naam ‘Sparta Lottum’ in een weiland, grenzend aan wat heel lang de ‘Bergse Koel’ heeft geheten. Dit buurtclubje speelde toen al in een oranje shirt en naar alle waarschijnlijkheid heeft dat ertoe geleid dat de eerste officile Lottumse voetbalclub ook voor oranje heeft gekozen.
N.A.S.
Verder was er in Lottum nog een clubje rond Bosserhoeve, geheten N.A.S. De officiele betekenis daarvan was ‘Na Arbeid Spel’. Maar bij de oprichting van N.A.S. waren er een of twee spelers die met het rechteroog in het linker vestzakje keken, vandaar dat er in de volksmond ook wel van ‘Niet Allemaal Schelen’ werd gesproken.
U.V.O.
En dan was er in de jaren twintig ook nog dat eigenwijze groepje van de Hei en Hombergerweg, dat zich U.V.O. noemde. Volgens de overlevering heeft U.V.O. zelfs nog deelgenomen aan de competitie; dat gebeurde op een stoppelveld op de Zanghei.
R.K.L.F.C.
In 1927 kwam het dan toch eindelijk tot een bundeling van de Lottumse voetbalkrachten. Het waren voor ‘die van ’t dorp’, die de stoot gaven tot oprichting van de R.K.L.F.C. (Rooms Katholieke Lottumse Football Club). Met ere mogen de namen worden genoemd van Frans van Dijk, Sef en Piet Verheggen, Sjeng Wagemans, Jan Keltjens, Thei Vergeldt, Piet Coenders en Lei Thijssen. Zij vormden de ‘kern’ van R.K.L.F.C. en ze werden daarbij gesteund door geestelijk adviseur kapelaan Aarts.
R.F.L.F.C. heeft zeven jaar competitie gespeeld in de onderafdeling en dat gebeurde eerst op een veld bij Nijssen in Houthuizen (waar trouwens in die tijd ook al werd gekorfbald door Lottumse meisjes) en later aan de Broekhuizerweg.
In 1935 ging R.K.L.F.C. echter weer roemloos ter ziele. Niet alleen was er onder de Lottumse voetballende jongelui niet genoeg animo meer om aan de competitie deel te nemen, ook het geld was helemaal op. Misschien heeft ook het feit dat Frans Mulders tijdens een wedstrijd in Hegelsom een been brak, een rol gespeeld in het wegkwijnen van R.K.L.F.C. Toen Mulders met zijn gebroken been op de vrachtwagen van Gooren Frans was thuisgebracht, ontstond er heel wat consternatie in het dorp. En degenen die toen (ook al) riepen dat voetballen maar een lomp spel was, leken het gelijk aan hun zijde gekregen te hebben.
R.K.L.V.V.
In het voorjaar van 1938 begon bij menige Lottumse voetballiefhebber toch weer het voetbalbloed te
tintelen. 7 maart 1938 werd een gedenkwaardige dag voor de Lottumse voetbalhistorie. Op die zondag
vond de oprichting plaats van de Rooms Katholieke Lottumse Voetbal Vereniging (R.K.L.V.V.).
Chrit Hovens was de man die als ‘onsterfelijk’ in de annalen van R.K.L.V.V. zal blijven voortleven. Hij was
het die met een briefje op het mededelingenbord bij de kerk de stoot gaf tot de oprichting van R.K.L.V.V.
Hoewel de precieze samenstelling van het eerste bestuur van R.K.L.V.V. niet meer met zekerheid te achterhalen is, kan toch worden geboekstaafd dat Frans Keiren de eerste echte voorzitter is geweest van R.K.L.V.V. Chrit Hovens (foto) was de eerste secretaris. En Frans Mulders (‘Donker Frens’), Jan van de Laak (‘Flinse Jan’) en Ties Willemsen (‘Ties’) waren lid van het bestuur. Een ander die er recht op heeft om met ere genoemd te worden is Hay Relouw, die geen zitting had in het bestuur.
Omdat in de eerste na-oorlogse jaren nog (bijna) niemand over een bankrekening
beschikte, gebeurde het betalen van de contributie op een even simpele manier:
na de hoogmis in het clublokaal, alwaar men na betaling van een kwartje een stempel op de
contributiekaart kreeg van toenmalig secretaris-penningmeester Nol Verheggen.
Op 18 augustus 1957 vond er een krachtproef plaats tussen het eerste elftal
van 1957 en het elftal dat tien jaar eerder het kampioenschap had behaald.
Het werd een ongelijke strijd: de ‘jonkies’ waren met 9 – 2 veel te sterk voor de ‘oudjes’.
Het eerste ‘staatsieportret’ van R.K.L.V.V., dit is het standaardelftal van 1942.Staand: Frans Mulders, Jan van de Laak, Ties Wilmsen, Mathieu Schraven, Albert van de Laak,
Eugene Breukers, Grad van de Laak, Herman Scholten, Denie Breukers, Harrie Hovens,
Frans Muijsers en Joep van de Pasch.Knielend: Pierre van Dijk, Nol Verheggen, Piet van Deelen, Joep Clevis, Sraar Hendrix en
Leo van de Laak.-
De Bloem
Een vriendenclub met mysterieuze krachten, die goed was voor menig sterk stukje.
In de 70-jarige historie van S.V. Lottum/R.K.L.V.V. heeft een bijzonder elftal een opvallende rol gespeeld. Dat was de zogenaamde ‘Bloem’, een stel voetballers van ‘buitengewone’ klasse.
Als R.K.L.V.V.-5 vormde dat stel een hechte vriendenclub, onder leiding van Jo Thielen. Hoe ‘buitengewoon’ De Bloem in alle opzichten was, bleek niet alleen uit het embleem dat ze trots en fier op hun oranje shirt droegen, maar veel meer uit hun opvallende prestaties. Helaas onttrok het wel en wee van De Bloem zich grotendeels aan het oog van de Lottumse voetballiefhebbers, omdat R.K.L.V.V.-5 rond 1968 de thuiswedstrijden speelde in Grubbenvorst. Dat was de periode dat R.K.L.V.V. geen eigen veld in Lottum had en moest uitwijken naar Broekhuizen en Grubbenvorst.
De Bloem maakte van die nood een deugd. Voor elke wedstrijd verzamelde De Bloem zich in cafe Piet van de Ven in Houthuizen. Het zal niemand verbazen dat de ‘Bloemen’, die toch al niet bekend stonden als geheelonthouders, op passende wijze gebruik maakten van de mogelijkheden die cafe Van de Ven hen bood.
Legendarisch is het verhaal van de Bloem-speler die zich ’s morgens voor een wedstrijd al zo rijkelijk aan het gerstenat had gelaafd, dat hij aanvankelijk van de voorzitter een speelverbod kreeg opgelegd. Toen echter bleek dat er voor die wedstrijd een schromelijk gebrek was aan (nuchtere) spelers, mocht de ‘zondaar’ alsnog in de eerste helft op komen draven. Welke mysterieuze krachten er toen naar boven kwamen, zal wel altijd een geheim blijven, maar toevallig scoorde die aangeschoten Bloemer wel een puntgave hattrick. Waarna hij zich – zeer terecht – liet vervangen.
Een ander ‘sterk stuk’ van De Bloem speelde zich af in Lomm. Onder tropische temperaturen dreigde De Bloem helemaal te verwelken. Toen de achterstand helemaal onoverbrugbaar was geworden, besloot de scheidsrechter er vroegtijdig een einde aan te maken. Waarna De Bloem bij Pingen-Nel alle gelegenheid kreeg om weer ‘op krachten’ te komen. De thuisreis per fiets kreeg voor een Bloemer een nat staartje. In zijn haast om weer in Lottum te komen, reed hij pardoes ban de pont de Maas in, waarna deze Bloem zowel inwendig als uitwendig weer helemaal ‘boven Jan’ was.
Het Clublokaal
Waar de successen met menig pintje werden gevierd, de teleurstellingen manmoedig werden weggeslikt en op ’t Opkamertje een kampioenschap geboren werd.
Hoezeer de tijden veranderd zijn, ook in het Lottumse voetbal, kan nauwelijks beter worden geillustreerd dan met het verhaal over het clublokaal van R.K.L.V.V.
Daar waar in 1938 het Lottumse voetbal officieel van start ging, in dat gezellige ouderwetse dorpscafe van Frans Keiren aan de Markt, daar heeft heel lang het hart van R.K.L.V.V. geklopt.
Tot 1970, toen op sportpark Oud Aast de eerste kantine van R.K.L.V.V. verrees, was cafe De Zwaan het ‘honk’ van voetballend Lottum. Al die jaren heeft Mam Keiren een centrale rol gespeeld; zij was als een moeder voor de voetballers die er voor en na de wedstrijden hun spanning, vreugde en verdriet kwijt konden.
Daar was het roemruchte Opkamertje, dat zo’n karakteristieke rol heeft gespeeld in het wel en wee van R.K.L.V.V. Het Opkamertje, achter het eigenlijke cafe. Achterom het buffet, door de cafedeur, daarna nog een deur, een stoepje op. Naar binnen. Het was er klein en tamelijk donker, omdat er slechts een raampje was.
Het Opkamertje was in de beginjaren tevens kleedlokaal. Voor de wedstrijden kwamen de spelers hier bijeen om vervolgens op de fiets, met het theekannetje aan het stuur, naar het voetbalveld te gaan. En na de wedstrijd kwamen de spelers moe, bezweet en besmeurd terug naar het Opkamertje. Wassen in de keuken van De Zwaam, omkleden in het Opkamertje en dan het cafe in om de dorst te lessen.
Het Opkamertje speelde later nog een
andere rol. Een heel bijzondere zelfs,
want daar zijn kampioenen ‘gemaakt’.
Daar is geschiedenis geschreven, omdat
daar in het seizoen 1963/1964 de basis
is gelegd voor het eerste
kampioenschap van R.K.L.V.V.-1 in de
vierde klasse.Dat was ’t Opkamertje. Dat was clublokaal De Zwaam. Waar het hart van R.K.L.V.V. echt heeft geklopt!
-
De Speelvelden
Hoe het allemaal begon op ’t weiland bij Philipsen, de tussenstop op ’t Opperdonk, de noodstop in Broekhuizen en het voetbalparadijs Oud Aast.
Op enkele uitzonderingen na is de Broekhuizerweg eigenlijk altijd het ‘domein’ geweest voor de voetbalvelden. Het is in feite begonnen op het weiland tussen Philipsen en Coenders aan de Broekhuizerweg. Dat was het weiland wat ongeveer het dichtst bij de kerk lag. Maar helaas was dat weiland wat aan de krappe kant. De buitenlijnen moesten vlak langs de populieren die het weiland omzoomden, worden getrokken en men kan zich voorstellen dat men op die manier in feite meer dan elf tegenstanders had. Voor competitievoetbal waas dat veld dus ongeschikt; er werden alleen maar oefenwedstrijden gespeeld.
Voor de eerste competitiewedstrijden van R.K.L.V.V. stak men daarom de weg over. In het weiland van Muysers achter de boerderij van Vergeldt had men wel voldoende ruimte voor officiele wedstrijden.
Vervolgens ging R.K.L.V.V. het een eind verderop zoeken, namelijk tegenover boerderij ‘Oud Aast’.
De vertrouwde Broekhuizerweg werd later ingeruild voor het winderige Opperdonk, het veld achter de boerderij van Piet Gooren vormt een hoofdstuk apart in de historie van R.K.L.V.V. De bal, meestal gedragen door de wind, zeilde dikwijls richting Maas om vervolgens weg te drijven richting Lottums veer.
Iedereen slaakte dan ook een zucht van verlichting toen R.K.L.V.V. weer terug kon keren naar Broekhuizerweg. Op de plek waar nu het hoofdveld ligt, en gedeeltelijk ook nog op de plaats van het huidige ‘korfbalveld’ voor de kantine, werd een nieuw speelveld aangelegd. Dat gebeurde praktisch helemaal met zelfwerkzaamheid. Zo moest het veld met eg en schop geegaliseerd worden. Daarna zaaide Jan van de Laak het gras. En toen dat allemaal hoog genoeg was, nam men zelf de zeis ter hand om de lange ‘smelen’ een kopje kleiner te maken. Vooral Rien ‘d’n Edah’ Verstraaten toonde zich daar een meester in. Nadat er ook nog een heuse omheining rond het veld was verschenen, had R.K.L.V.V. het eerste echte volwaardige voetbalveld.
Al gauw verrees bij dat veld een kleedlokaal. Dat was een werkstuk van timmerman Schatorje van de Hoofdstraat. Voor het dak van dat kleedlokaal gebruikte hij boomstammen die uit de omringende bossen werden gekapt.
Nadat pater Vitalis op 3 oktober 1949, geassisteerd door misdienaar Loet van den Brandt,
het nieuwe veld aan de Broekhuizerweg en het bijbehorende kleedlokaal had ingezegend,
kwam er een einde aan een tijdperk: niet langer hoefden spelers zich om te kleden in
clublokaal Keiren aan de Markt. De voetballers en toeschouwers konden in het ‘kalkhokje’
hun ‘hoge nood’ kwijt.
Bij de viering van het zilveren jubileum in 1963 sprak het toenmalige bestuur de innige wens uit
dat er ook in Lottum eindelijk een volwaardig sportpark zou komen. Pas toen het veld aan de
Broekhuizerweg afgekeurd dreigde te worden voor competitievoetbal, kwam er schot in de zaak.
In 1964 kwam de K.N.V.B. er achter dat de doelen van het inmiddels al 16 jaar in gebruik zijnde
voetbalveld niet recht tegenover elkaar stonden. Op 20 april 1967 ging de gemeenteraad in
principe akkoord met de aanleg van een nieuw sportcomplex.
Toen eindelijk met de aanleg van het sportpark kon beginnen, was R.K.L.V.V. genoodzaakt om voorlopig uit te
wijken naar Broekhuizen en Grubbenvorst. Omdat de consul van de K.N.V.B. de grasmatten van de nieuwe
velden afkeurde, werd inderhaast aan de Hombergerweg een noodveld ingezaaid. Daar heeft R.K.L.V.V. zich zo
goed en kwaad mogelijk door die moeilijke periode heengeslagen. Op 6 september 1970 werd de laatste
wedstrijd op het noodveld gevoetbald.
1970 werd het jaar waarin R.K.L.V.V. eindelijk uit alle misère verlost werd. Op 20 september was alle leed geleden en speelde R.K.L.V.V. 1 de eerste competitiewedstrijd op het gloednieuwe sportpark.-
-
-
-
-
Clublied
-
-
-
-
-
Als L.V.V. verschijnt op het voetbalterrein,
In Oranje shirts en broekjes hagel-rein.
Als men dan kijkt naar de supporters langs de lijn,
Dan denkt eenieder. L.V.V., dat mag er zijn.
Als na de toss de bal dan aan het rollen gaat,
En door eendrachtig werk door vijands doelmond gaat.
Een voorzet van hier. Een kogel van daar.
En als het net trilt, zingt de supporterschaar.Dat is L.V.V., de club uit Lottums rozendreven.
Dat is L.V.V., de club, die zich steeds fair zal geven.
Dat is L.V.V., dat er niet aan denkt te sneven.
Dat is L.V.V., overwinnen is haar streven.L.V.V., je bent nu eindelijk kampioen,
Daar kan geen tegenstander nou meer iets aan doen.
Maar houdt de sporteer van de club steeds in het oog,
En brengt het peil van Lottums voetbal steeds omhoog.
Wees eendrachtig en versterkt de vriendschapsband,
Succes en vriendschap gaan toch meestal hand in hand.
Houdt steeds in het oog. Lottum omhoog.
Zodat elk supporter zingen moet.Dat is L.V.V., de club uit Lottums rozendreven.
Dat is L.V.V., de club, die zich steeds fair zal geven.
Dat is L.V.V., dat er niet aan denkt te sneven.
Dat is L.V.V., overwinnen is haar streven.
-
-
De Oprichting van S.V. Lottum
De historische avond van 25 juni 1981, toen van de 162 aanwezige leden menigeen met een brok in de keel afscheid nam van R.K.L.V.V. en het glas hief op de toekomst van S.V. Lottum
Op 25 juni 1981 beleefde sportminnend Lottum een historisch dag. Op een algemene ledenvergadering van R.K.L.V.V. en Korfbalclub Lottum gingen de aanwezige leden akkoord met de officiële oprichting van Sport Vereniging Lottum.
Daarmee werd op logische wijze een ontwikkeling beklonken die er al enkele jaren aan zat te komen. Van de 230 leden waren er op die historische vergadering van 25 juni liefst 162 aanwezig. Eerder hadden de leden van de voetbalvereniging en korfbalclub al in afzonderlijke vergaderingen het licht op groen gezet voor de fusie. Daarmee was de weg vrij voor de oprichting van S.V. Lottum.
Vanaf het begin was het voor beide besturen duidelijk dat een op zijn minst heel nauwe samenwerking verplicht was, wilde een goed gebruik van de speelvelden en de kleedgelegenheden door beide afdelingen mogelijk zijn.
De verdergaande samenwerking in de vorm van een vereniging had voordelen voor de gemeente, onder meer aanleg van speelvelden en uitbreiding van de accommodatie, evenals ten aanzien van de subsidies voor een grote vereniging met een relatief groot aantal junioren. Bovendien heeft een grote vereniging meer inbreng in het sportgebeuren in Lottum. Een werkgroep ging, na toestemming van de ledenvergadering van R.K.L.V.V., in de loop van het seizoen aan de slag met de uitwerking van de plannen om tot een vereniging te komen.
Het voorstel om R.K.L.V.V. samen met de korfbalclub op te laten gaan in een
sportvereniging wordt op de vergadering met algemene stemmen aangenomen.
Vervolgens kwamen de leden van R.K.L.V.V. en Korfbalclub Lottum op 25 juni bijeen in
clublokaal De Zwaam. Theo Verheggen, als voorzitter van R.K.L.V.V., en Riek Rutten,
als voorzitster van Korfbalclub Lottum, plaatsen hun handtekening onder de
volgende verklaring:Na de besluiten welke werden genomen tijdens de afzonderlijk gehouden jaarvergaderingen,
bekrachtigt het bestuur deze besluiten door het ondertekenen door de beide voorzitters van een
verklaring.
En toen al die zaken netjes geregeld waren, was het grote moment gekomen. Nu aan de voetbalvereniging een afdeling korfbal verbonden is, kan de naam R.K.L.V.V. niet meer blijven bestaan, zo stelde het nieuwe bestuur. Uit praktische overwegingen werd daarom voorgesteld om te kiezen voor de nieuwe naam: S.V. Lottum.Bij algemene stemmen, en bij menigeen met een brok in de keel, werd dat voorstel door de leden aangenomen. Daarmee was R.K.L.V.V. ‘verleden tijd’ en kon S.V. Lottum voortvarend van start gaan. En S.V. Lottum zou, zo besloot de ledenvergadering op die gedenkwaardige avond, de geldende clubkleuren trouw blijven. De leiders van alle teams, zowel voetbal als korfbal, kregen opdracht erop toe te zien dat de leden voortaan altijd in ’t officiële clubtenue zouden opdraven: effen oranje shirt, effen witte broek of rok, effen blauwe kousen. Kortom: S.V. Lottum, oranje boven!
-
-